Mortem Cito
Blog „Zapiski Smutnego” Dzień 1 Moi rodzice ciągle się kłócą. Odkąd pamiętam. Kiedyś nie miałem z tym problemu, bo zwracali na mnie uwagę i troszczyli się o mnie, ale teraz prawie na mnie nie patrzą, zostawiając samemu sobie. Czasem czuję się tak, jakbym dla nich nie istniał. Nie kontrolują mnie i nie interesuje ich to, co robię. Nieraz wydaje mi się, że gdybym kogoś zabił, mieliby to gdzieś. Dzień 2 Siedzę w swoim pokoju i słyszę kłótnie. Tak głośną, że nie jestem w stanie do końca stwierdzić, kto co krzyczy, choć mogę się domyślać. Ale nie chcę. Nie dodatkowo szarpać sobie nerwów. Siedzę tylko i wgapiam się monitor komputera i piszę to. Czy ma to sens? Nie wiem, może kiedyś się dowiem. Dzień 3 Kolejna kłótnia. Po szkole i odrobieniu lekcji siedzę zamknięty w pokoju i piszę te słowa. Nie wiem, po co. Nie przynoszą mi ulgi. Wyrzucam z siebie, co myślę. Mam dość ich kłótni, ale rozumiem, że nie powinienem się w nią